Uczeń architekta + szybki update

Będzie bardzo szybki, przedświąteczny wpis.

W weekend w końcu skończyłam czytać książkę" Uczeń architekta" Elif Şafak. Dosyć długo ją czytałam, bo jednak teraz skupiam się na haftowaniu. Ciekawa, lekka, dobra na podróże. Trochę zabrakło mi wartkiej akcji ( pojawiła się dopiero pod koniec). Ale jak najbardziej polecam.

Co do haftu- plany mają to do siebie, że lubią się zmieniać. Chciałam skończyć biały, ale okazuje się, że chyba cierpię na lekki "daltonizm". Nie wiem kto to wymyślił, ale podobne kolory, które się pojawiają koło siebie powinny mieć jakieś znaczki. Niestety, projektant tego nie zrobił. Teraz zajmuję się innym kolorem, bo jestem w stanie zauważyć różnice tylko w dziennym świetle, a tego mi brak na co dzień.  Mogę tylko haftować w weekendy, nie zawsze mam jednak mam czas, a poza tym dni są krótkie. 

Takie moje żale! Będzie bez zdjęcia z postępami. Myślę, że pojawi się już po nowym roku. Wesołych! 

Majowe słońce 4

Zgodnie z planem zakończyłam wszystkie kolory ( oprócz czarnego) z jednym motkiem.

"Na oko" jestem w połowie białego. Niestety nie widać tego na zdjęciu.

Majowe słońce część 3

Od ostatniego postu o hafcie trochę powstało. Nie za dużo, bo była nauka.

Tak wygląda całość:

Mam już plan jak będę dalej działać. Najpierw skończę wszystkie kolory z tylko jednym motkiem ( bez czarnego). Następnie będzie biały, ecru, bladożółty, szare odcienie, żółte odcienie. Potem się zobaczy. Lubię wyszywać od najjaśniejszych kolorów przechodząc do ciemnych.

Cztery siostry- wychowane w złotej klatce

Po długiej przerwie pojawi się wpis o książce, którą skończyłam jakiś czas temu. Książka autorstwa Helen Rappaport nosi tytuł " Cztery siostry. Utracony świat ostatnich księżniczek z rodu Romanowów". Książka jest ciekawa i dokładnie opisuje losy córek ostatniego cara Rosji. Autorka dotarła do wielu źródeł dzięki czemu książka wiele zyskuje. Postacie opisane są barwie. Zaskakujące dla mnie było m.in. podejście ich matki do nich samych. Chyba do końca uważała je za małe dziewczynki. Również w listach rzadko pisze o nich osobno, zawsze występują w liczbie mnogiej.

Niestety, już w przedmowie autorka w mojej głowie zebrała baty. Okazało się, że nie będzie pisać o tym jak skończyła się historia córek cara, bo... opisała to w innej książce i nie będzie się powtarzać. Przy okazji zachęca do jej przeczytania ( czytaj: kup moją książkę, żeby dowiedzieć się jak historia się kończy). Aby dowiedzieć się jak skończyła się historia, musiałam pogrzebać w internecie. Nie jest to powieść, gdzie każdy może sobie dorobić takie zakończenie, na ile starcza mu wyobraźni. Jest to biografia, więc oczekuję całej historii.

W książce znajdują się również zdjęcia, dzięki czemu carówny stały się dla mnie bardziej "namacalne".

Od kolejnej książki muszę sobie zapisywać cytaty, bo potem mi bardzo uciekają. A już jestem w trakcie czytania kolejnej książki.

Kolejna odsłona

Czasem jednak człowiek powinien odpocząć od nauki :) Zamieszczam swoje postępy w hafcie. Na razie obraz jeszcze nie wygląda okazale, pojawiają się sporadyczne postępy.

Na razie wyłoniły się filiżanki ( na dole obrazu):

Dzbanek ( właściwie to jego połowa, ale właśnie tyle jest na obrazie):

Oraz zarys okna:

Na ten moment tyle mogę pokazać, ale myślę, że wkrótce pojawią się kolejne postępy.

Tamborek

W dzisiejszym poście chcę pokazać tamborek, który kupiłam. Marka jest niestety nieznana, ale jestem z zakupu zadowolona. Pani w pasmanterii powiedziała, że ma 20 cm. Nie mam miarki w oczach, ale "na oko" mi pasował. Właśnie go zmierzyłam i mniejsza obręcz ma 18 cm, a większa nie ma nawet 19... Nie będę tego komentować.

Tamborek wygląda tak:

 Zapięcie jest dobrze zrobione, nie muszę go dokręcać ( przynajmniej na razie).

Myślę, że przy takim dużym dziele, które aktualnie robię ( przypomnę "Majowe słońce") na pewno się przyda. Rozważam też zakup krosna hafciarskiego, ale nie wiem co na to powie M.

W najbliższym czasie powstawanie haftu bardzo mocno się opóźni, bo mam przed sobą egzamin, do którego nauka pochłania mi tzw " czas wolny".

Przesyłka

Wyjechałam na dłuższy weekend i po powrocie czekało na mnie awizo. Bardzo się cieszyłam na zamówienie.

Otworzyłam paczkę a środku znalazłam:

Mulinę zamówiłam, ponieważ nie chciałam przeliczać starych numerów Ariadny na nowe. Gazetkę wzięłam ze względu na marynistyczne motywy.

Zaczynam więc haftowanie z nowymi mulinami!

Kuj żelazo póki gorące

Jak w tytule, trzeba iść za ciosem i coś tutaj więcej napisać.

Przedwczoraj ( 3.10.2016) oficjalnie rozpoczęłam haftowanie tego obrazu:

Jak widać, będzie to duży obraz, największy, który robiłam jak do tej pory. Obraz nosi tytuł "Majowe słońce" autorstwa Józefa Mehoffera. Po skończeniu będzie miał rozmiary 50x62 cm i do jego wykonania według producenta potrzeba 82 motków muliny.

Do tej pory podczas haftu zaznaczałam kwadraty ołówkiem. Przy poprzednim hafcie zauważyłam, że nawet lekko zaznaczone na kanwie kwadraty nieznacznie przebijają przez mulinę. Tym razem postanowiłam inaczej zaznaczyć kwadraty. Poszukując wzorów znalazłam właśnie taki sposób. Chodzi o zaznaczenie kwadratów muliną. Ja jak na razie zaznaczyłam część pionowych kresek, ale w odległości co dwadzieścia. Poziomych nie zamierzam robić, powinnam sobie poradzić bez.

  

Kiedy prawie już kończyłam część białego koloru, okazało się, że pomyliłam się w obliczeniach i musiałam wszystko popruć i zacząć od nowa.  Na naprawę błędu zmarnowałam prawie cały dzień. 

Na razie muszę czekać na dostawę zamówionej muliny. Mam nadzieję, że przyjdzie na dniach i będę mogła haftować dalej.

Dzień dobry

Dzisiaj rozpoczynam pierwszą przygodę z blogiem. Blog ten będzie o rzeczach, które lubię i którę sprawiają mi ogromną przyjemność.

Będzie to trochę taki misz-masz, trochę tego, trochę owego. Ale na pewno główne miejsce będą zajmować książki, haft i podróże.

Zapraszam.